Tuesday, October 19, 2010

Блог дурлал


Зүйдэл заадсаар нь илч муутай нарны туяа нэвт гэрэлтсэн хүүхэн хүний нимгэн алчуур шиг бүүдгэр тэнгэрийн ёозгүй царай. Уйлах инээхийн завсар үрчийж ярвайсан нүүрээ толинд хараад өөрийгөө шоолон писхийтэл инээж, будаг шунх халтартуулсан нулимсаа арчлаа. Яах гэж уйлсан гэдгээ санахаар хорьж болдоггүй зөрүүд нулимс ахиад л мэлмэрээд ирнэ. “За яршиг иймхэн юмны төлөө ингэж суух нь илүү зан” гэж шийдэмгий нэг бодоод, гялгар ногоон гадартай нөүтбүүкнийхээ унтраах товчийг дарлаа.

Гудамжны өнцөгт байдаг уур савссан аяга кофены зураг чимэглэлтэй кафе өглөөнөөс үдшийн бүрий болтол хүнээр тасрахгүй. Тэгсэн мөртлөө тэнд чихэнд чийртэй, залхаж холдмоор чимээ шуугиан үгүй, харин хуучны хөнгөн хөгжмийн аяз эгшиглэж, кофе цайны сэтгэл сэргээм үнэр ханхалж байдаг. Булангийн дугуйрсан зөөлөн шаргал буйдангийн байнгын үйлчлүүлэгч гуч шүргэж яваа залуу бүсгүй орж ирмэгцээ л нөүтбүүкээ дэлгэн ямар нэг чухал зүйлийг шимтэн бичиж, уншиж, заримдаа инээд алдаж, тэгмэгцээ ичингүйрэн ийш тийш сэмхэн харж жуумалзан суудаг. Хөндлөнгийн хүн харвал энэ кафед ажлаа хийгээд байна уу даа ч гэж бодмоор. Гэхдээ өдөр бүр орж ирдэггүйгээс харахад ажил гэж хараахан нэрлэж боломгүй мэт.

Гэтэл байнга инээмсэглэж суудаг, эргэн тойрныхоо хүмүүсийг ч анзааралгүй өөрийнхөө ертөнцөд автсан байдаг бүсгүй өнөөдөр яагаад гэнэтхэн нулимс унагах болсныг түүнийг ирэх бүр ээлжтэй байж таардаг зөөгч залуу л ганцаараа сониучирхжээ. Тэр бүсгүйгээс хараажаар дор хаяж тав зургаа дүү боловч тэр бүсгүй түүнд эрх жаахан охин шиг санагдаж, эгдүү өхөөрдлийг нь дандаа төрүүлнэ. Зүгээр л аягатай кофендоо жигнэмэг дүрээд идэж байгаа нь, бүр амных нь хажууд үртэс наалдсаныг нь анзаарах сөхөөгүй өнөөх ажилдаа шимтэн байгаа нь сэтгэлд нь нэг л сонин мэдрэмж оргилуулна.

Бүсгүй гомдож уйлсан шалтгаанаа хэнд ч хэлэхийг хүссэнгүй. Тэгээд ч яагаад уйлснаа бодохоор өөрөөсөө ичиж, өдий насандаа ийм хүүхдэрхүү дорой зан гаргаснаа бүр ч мэдэгдмээргүй санагдав. “Зүгээр л нэг сэтгэгдэл шүү дээ” гэж амандаа үглэсэнээ, түрүүхэн хааж орхисон нөүтбүүкээ дэлгэн асааж, ахиад кофе захиаллаа. Магадгүй дандаа энэ кафед ирдэгийн нэг шалтгаан ч байж болох хөөрхөн ааштай зөөгч залуу уух дуртай кофег нь тун удсангүй авчирч, сэтгэлдээ гомдол тээж буйг нь мэдсэн юм шиг аргадангуй инээмсэглэнэ. Гэвч бүсгүй үүнийг зүгээр л нэг эелдэг зан гэж бодсоноос бус хэлэхийг хүсэвч үл зүрхлэх залуугийн сэтгэлийг олж харсангүй.

Будаг нь урссан нүүрээ янзлахаар угаалгын өрөө орсон хойно захиалсан зөөлөн боовыг нь авчирсан зөөгч залуу санаандгүй нөүтбүүкнийх нь дэлгэцийг хараад авлаа. Ер нь санаандгүй гэхээсээ санаатай үйлдэл байсан гэвэл ч зохих байх. Юутай ч сэтгэлдээ харж явдаг бүсгүйг нь уйлуулсан шалтгаан энэ ногоон хавтаст машинд байна гэж бодсоноос ч тэр байх. Нүд эрээлжлэм өнгө солонгорсон хуудас нээсний толгойд нь “Энэ миний сэтгэл зүрхний эрх чөлөөний талбар” гэжээ. Залуу ойлгох гэж удаж төвдсөнгүй, өөрийнх нь нээгээд удсан ч тоотой хэдхэн бичлэгтэй блог шиг нь бүсгүйн хөтөлдөг блог байж. Хаягийг нь бушуухан цээжилж аваад бүсгүйг эргэж ирэхээс урьтан эргэлээ.

Өнгөрөөсэй гэж хүлээж ядсан үдшийг арай гэж дуусгасан залуу гэртээ ирээд, гараа ч угаалгүй компьютерээ асаав. Нэг л товч дараад үг сольж үзэхсэн гэж хүсэн мөрөөдөж явсан хүнийхээ дотоод ертөнцөд нэвтрэн орно гэдэг итгэж боломгүй...Хүсэл мөрөөдөл, итгэл үнэмшил, дурсамж дурдатгал, үзэл бодол бүхэн нь ингээд л өмнө нь дэлгэгдэнэ гэдэг. Удсан ч үгүй бүсгүйг уйлуулсан эсэхийг мэдэхгүй ч гуниглуулах болсон шалтгааныг олж мэдсэн нь, хэн нэгэн блог дээр нь түүнийг өдөөн хатгасан, хатуу үгээр довтолсон, бүр доромжилсон ч гэмээр сэтгэгдэл удаа дараа үлдээжээ. Түүгээр ч барахгүй тэр этгээд өөрийнхөө блог дээр бүсгүйн талаар тун ч таагүй утга бүхий бичлэг үйлдээд ч амжиж. Бүсгүйг өмөөрөх сэтгэл нь бадран, танихгүй ч гэлээ тэр этгээдэд уурсаж, блог дээр нь ч, бүсгүйн блогт ч хэд хэдэн өмөөрч хамгаалсан сэтгэгдэл үлдээчихжээ.

Ялихгүй юманд гомдсон өөрийгөө буруутгавч сэтгэл нь нэг л гундуухан байсан бүсгүй унтахынхаа өмнө өөрийг нь өмөөрч бичсэн сэтгэгдлүүдийг үзээд сэтгэл нь нэг л аятайхан болчихов. Огт танихгүй нэгэн өөрийг нь эгээ л дотно хүн шигээ өмгөөлсөн нь сэтгэл хөдлөм. Тэгээд ч өдөр нь бодож, шөнө нь зүүдлэх шахам дотночлох блогтоо их л ач холбогдол өгдөг учир үл таних хүнд ихэд баярлажээ.

Гурван сарын дараа. Блогчдын шинэ жил гэх баярт эргэлзэн байж зүрхэлж ирсэн бүсгүйн сэтгэл догдлоно. Эргэн тойронд таньдаг авч зүс үзээгүй нөхөд нь дүүрэн. Шинэ жилийн гоёмсог гацуур, таазнаас шал хүртэл битүү чимэглэсэн танхим, элбэг баян идээ ундаа, гэвч нэг л зүйл дутуу мэт. Нүдээрээ таньдаг хүнээ эрэн буланд бишүүрхэнгүй зогсох бүсгүйг түүнийг нууцхан хайрлагч залуу чиглэн алхана. Шинэ жилийн үдэш болзон уулзах таних тэмдэг шидэт саваа гарт нь гялалзана. Зүс төрхийг нь зүрх сэтгэлтэй нь хайрлагч түүнтэй ахин олон шинэ жилийг үднэ гэдгээ мэдсэн юм шиг бүсгүй инээмсэглэн угтлаа.

5 comments:

ss_gogo said...

блог гэж ганцаардын манангаас намайг татсан хуудас
блог гэж ганихарсан сэтгэлийг минь тайвшруулсан анд
блог гэж хүсэл бадрааж сэтгэл хөглөсөн талбар
блог гэж хэн бүхний аялах дуртай ертөнц

Сэгсгэр Сэрээ-Анааш said...

блог оо гэж...ямар азаар бид блогтойн бээ хэхэ бас л сайхан ертөнц шүү

freestyle529 said...

эсэс блог ч нээрээ агуу эд шүү.

сэгсгэр жухамаа. үнэхээр сайхан.

Unknown said...

NONNA-SAINUU HUURHUNUU ^_______^ END UURTEI BOLCHIHSONUU UNSIII DUUGEE UNSHIH DURTAI SHOO

freestyle529 said...

Hey Нонна эгч сайн уу? Олоод ирсэн байшд. баярлалаа.